Typisch jaren ’60

De jaren ’60, in de volksmond ook wel aangeduid als The Sixties, was een vrij roerige periode. Steeds minder mensen begaven zich richting de kerk op zondagochtend, steeds meer mensen gingen naar school. De werkweek werd verkort tot een vijfdaagse in plaats van een zesdaagse en er vond een seksuele revolutie plaats. Ook steeg het loon van de gemiddelde fabrieksarbeider met zo’n 40%, waardoor de koopkracht flink steeg. Dit stimuleerde uiteraard ook het aanbod in de winkels. Al deze veranderingen hebben een duit in het zakje gedaan om een diversiteit aan nieuwe of aangepaste gebruiksvoorwerpen teweeg te brengen.

De minirok en de hotpants

Door de vrijer wordende geest op seksueel vlak kwamen er een aantal beeldbepalende kledingstukken in de mode. De minirok en de hotpants zijn hier specifieke voorbeelden van. Mary Quant, modeontwerpster uit Engeland, is de bedenkster van deze twee karakteristieke kledingstukken uit de jaren ’60. De Fransman André Courrèges wordt overigens ook wel genoemd als de bedenker van de minirok.

Het idee voor de minirok kwam bij ontwerpster Quant voort uit het concept om bestaande kleding te transformeren tot een nieuw model. Zo maakte ze bijvoorbeeld mini-jurkjes van grote t-shirts, en knipte ze bestaande rokken af zodat de minirok ontstond. Naar verluid vernoemde ze dit kledingstuk naar haar auto, de Mini Cooper.

De panty

Door de opkomende populariteit van de minirok verschenen rond 1967 ook de eerste panty’s. De ouderwetse jarretelles met nylonkousen waren per slot van rekening niet meer mogelijk gezien de jarretelles dan zichtbaar zouden zijn. Daarnaast werd het draagcomfort van een panty door de meeste vrouwen als stukken comfortabeler gezien.

De hoelahoep

In Nederland is de hoelahoep ook wel bekend onder de naam hoepel. Dit cirkelvormige voorwerp van pvc werd ontwikkeld door Arthur “Spud” Melin en Richard Knerr, twee studenten afkomstig uit Amerika. Ze richtten hun bedrijf de Wham-O company al in 1948 op, echter duurde het nog tot eind jaren ’50 totdat de hoelhoep echt aan populariteit inwon. In de jaren ’60 was het speelgoed dan ook niet meer weg te denken uit het straatbeeld en de achtertuinen van menigeen.

Momenteel wordt een specifieke variant van dit populaire speelgoed weer veel verkocht, namelijk de hoepels met LED verlichting erin. Deze moderne uitvoering is daardoor niet alleen populair onder kinderen, maar ook een bepaalde groep volwassenen zijn fanatiek beoefenaars van het hoelahoepen.

Buttons

Er was sprake van een ware button-rage in de jaren ’60. Buttons waren een manier om je politieke voorkeur mee te tonen, je standpunten mee uit te dragen en te showen van welke muziek je hield. Daarnaast waren buttons goedkoop en gemakkelijk zelf te maken, waardoor men de mogelijkheid had om een geheel persoonlijke stijl te creëren.

Buttons zijn dan ook nog steeds geliefde objecten voor verzamelaars, archieven en musea. Zo heeft de IHLIA LGBT Heritage een collectie van ruim 1.000 buttons in haar bezit, allen afkomstig uit de lesbische en homobeweging. En het Vredesmuseum in Delft bezit een grote verzameling buttons uit de vredesbeweging.

Huishoudelijk artikelen van Tomado

Tomado staat voor Van der Togt Massa Artikelen Dordrecht. Zo rond de jaren ’60 werden de huishoudelijke noviteiten van het merk razend populair onder de gemiddelde huisvrouw. Op deze manier werden bepaalde huishoudelijke klusjes steeds wat gemakkelijker gemaakt, zodat huisvrouwen langzaam wat meer tijd overhielden voor andere zaken. Het draadstalen afdruiprek, de blikopener en de patatsnijder zijn typische artikelen die elk huishouden in de jaren ’60 wel in huis had.

Puchs

Doordat jongeren steeds vaker een bijbaantje hadden, was er logischerwijs ook steeds meer de besteden. Veel jongeren kozen er dan ook voor om van dit welverdiende geld een Puch te kopen. Deze typische bromfietsen kosten nogal een flinke duit, zo rond de 650 gulden, maar door de verbeterende economische situatie in de 60’s werd een dergelijke bromfiets voor steeds meer jongeren betaalbaar. Met name onder de groepering de Kikkers werd de van origine voor dames bedoelde Baby Puch een populair vervoersmiddel. Deze opmars begon in Den Haag en verspreidde zich in rap tempo uit over de rest van Nederland. Op 5 mei 1962 werd door de Nederlandse importeur van Puch, R.S. Stokvis, de eerste officiële Puchrally gehouden. Zo’n 700 Puch-eigenaren waren aanwezig om hun vaak omgebouwde bromfietsen te showen en elkaar af te troeven in een race.